Heute, am 07.12.2024, gedenkt die Armenische Apostolische Kirche des heiligen Nikolaus, Erzbischof von Myra, dessen Leben und Wirken ein Vorbild für die christliche Tugend der Nächstenliebe und der Treue zum Glauben ist. Nikolaus, ein Name, der weltweit als Synonym für Großherzigkeit und Barmherzigkeit bekannt ist, bleibt nicht nur ein Schutzpatron für Kinder, sondern auch ein Verteidiger der Armen und Unterdrückten, der unzählige Herzen im Glauben stärkt.

Ein Leben der Tugend und der Heiligkeit

Hl. Nikolaus wurde im 3. Jahrhundert in Patara, einem kleinen Ort in Lykien (heutige Türkei), in eine wohlhabende und tief gläubige Familie geboren. Bereits in seiner Kindheit zeigte sich sein außerordentlicher Charakter: Fastend an Mittwochen und Freitagen und erfüllt von einer tiefen Frömmigkeit, suchte er die Nähe Gottes durch Gebet und Werke der Barmherzigkeit. Seine Eltern, Vorbilder christlicher Tugend, unterwiesen ihn in der Weisheit der Heiligen Schrift und förderten seine Hingabe an den Glauben.

Nach dem frühen Tod seiner Eltern erbte Nikolaus ein großes Vermögen. Doch er sah in irdischem Reichtum kein Ziel, sondern eine Gelegenheit, im Geiste Christi den Bedürftigen zu dienen. Der wohl bekannteste Ausdruck seiner Großzügigkeit zeigt sich in der Legende von drei armen Schwestern, denen er heimlich durch Geldgaben half, damit sie heiraten konnten und nicht in die Knechtschaft fielen. Diese und andere Wohltaten brachten ihm schon zu Lebzeiten den Ruf eines Wundertäters ein.

Der Erzbischof von Myra

Als Erwachsener widmete Hl. Nikolaus sein Leben ganz dem Dienst der Kirche. Als Bischof von Myra führte er sein Volk mit Demut und Festigkeit. Besonders während der Verfolgungen unter Kaiser Diokletian zeigte er unerschütterlichen Mut im Bekenntnis seines Glaubens. Er kämpfte gegen Häresien und verteidigte die Reinheit der Lehre auf dem Konzil von Nicäa im Jahr 325, wo er ein leidenschaftlicher Verfechter der Wahrheit Christi war.

Sein Leben war geprägt von einem Gleichgewicht aus asketischer Strenge und tiefer Menschlichkeit. Nikolaus verstand es, in allen Menschen das Bild Gottes zu sehen und diente jedem ohne Ansehen der Person. Er vereinte die Weisheit des Alten Testaments mit der Barmherzigkeit des Neuen, war sanftmütig wie Mose und gerecht wie David, ein Lehrer der Gnade und ein Kämpfer für die Wahrheit.

Eine bleibende Inspiration

Die Armenische Apostolische Kirche ehrt den Hl. Nikolaus nicht nur als historische Gestalt, sondern als lebendiges Zeugnis der Macht Gottes, der durch die Heiligen in der Welt wirkt. In jedem seiner Werke erkennen wir den Ruf Christi: „Liebt einander, wie ich euch geliebt habe“ (Johannes 13,34). Nikolaus‘ Leben erinnert uns daran, dass Heiligkeit nicht unerreichbar ist, sondern im täglichen Handeln verwirklicht werden kann.

An diesem Festtag sind wir eingeladen, uns von seinem Beispiel inspirieren zu lassen. Mögen wir wie der Hl. Nikolaus bereit sein, großzügig zu geben, mutig für unseren Glauben einzutreten und in der Nächstenliebe zu wachsen.

Gebet zum Hl. Nikolaus
Heiliger Nikolaus, Erzbischof von Myra, du Schutzpatron der Armen und Kinder, bete für uns, dass wir in deinem Beispiel die Liebe Gottes widerspiegeln und den Glauben mit unseren Werken bezeugen. Amen.

Die Armenische Gemeinde Baden-Württemberg freut sich, diesen besonderen Tag gemeinsam zu feiern, und lädt alle Gläubigen ein, sich in Gebet und Andacht zu vereinen, um den Hl. Nikolaus zu ehren. Sein Leben bleibt ein Wegweiser für uns alle, Christus nachzufolgen und die Welt mit Liebe und Gerechtigkeit zu erleuchten.

AGBW

St. Nikolaus – der Schutzpatron der Kinder, Armen und Reisenden – lädt uns jedes Jahr aufs Neue ein, seine Tugenden von Großzügigkeit und Liebe auf kreative Weise zu feiern. Doch wie gestalten wir eine Nikolausfeier, die über das Gewohnte hinausgeht? Eine Feier, die nicht nur Kinderaugen zum Leuchten bringt, sondern auch das Herz berührt? Hier finden Sie inspirierende Ideen, die Tradition und Innovation verbinden.

Zauberhafte Vorbereitungen: Kinder als kreative Mitgestalter

Der Nikolaustag beginnt nicht erst am 6. Dezember – die Vorfreude ist mindestens genauso wichtig! Kinder in die Vorbereitung einzubeziehen, macht die Feier zu einem Gemeinschaftserlebnis. Bastelaktionen wie das Gestalten von Nikolausfiguren aus Holz, Papier oder Filz laden dazu ein, kreativ zu werden. Besonders schön: Lassen Sie die Kleinen ihre eigene Version des Nikolaus entwerfen – ob klassisch oder mit modernen Akzenten. Auch Fensterbilder und selbstgemalte Szenen aus Nikolauslegenden sorgen für eine festliche Atmosphäre.

Musik darf natürlich nicht fehlen. Traditionelle Lieder wie „Nikolaus komm in unser Haus“ oder auch neue Melodien können gemeinsam geprobt werden. Vielleicht traut sich sogar eine kleine Kindergruppe, ein Nikolausgedicht vorzutragen oder ein kurzes Theaterstück über die Legende des Heiligen aufzuführen – der Fantasie sind keine Grenzen gesetzt!

Der Heilige Nikolaus höchstpersönlich: Ein magischer Moment

Der Höhepunkt jeder Nikolausfeier ist der Besuch des Heiligen Nikolaus. Hier wird der Raum von feierlicher Erwartung erfüllt, wenn er mit seinem Bischofsgewand, der Mitra und dem Krummstab eintritt. Die Kinder lauschen gebannt, während er aus seinem goldenen Buch vorliest – Lob für gute Taten, kleine Anekdoten und vielleicht auch augenzwinkernde Hinweise auf „unvergessliche“ Momente des vergangenen Jahres. Dieser Moment wird zu einer unvergesslichen Erfahrung, die den Charakter der Kinder stärkt und sie motiviert.

Und was wäre Nikolaus ohne Geschenke? Mit einem liebevollen Lächeln verteilt er kleine Überraschungen, sei es ein Schokoladennikolaus, selbstgebackene Plätzchen oder vielleicht ein kleines Buch über seine Geschichte. Wichtig: Auch Geschwisterkinder oder Erwachsene, die dabei sind, sollten nicht vergessen werden – ein kleiner süßer Gruß sorgt für ein harmonisches Miteinander.

Gemeinschaft erleben: Spiele und Erzählungen

Damit die Feier interaktiv bleibt, können spielerische Elemente eingebaut werden. Wie wäre es mit einem Nikolaus-Brettspiel? Das Spielfeld führt durch Stationen aus dem Leben des Heiligen – jede Station erzählt eine seiner berühmten Legenden, wie die Rettung der drei armen Schwestern oder seine mutige Verteidigung des Glaubens. Ereigniskarten könnten Aufgaben wie das Singen eines Liedes oder das Lösen eines Rätsels enthalten.

Auch das Vorlesen von Nikolausgeschichten schafft eine ruhige, nachdenkliche Atmosphäre. Hier können ältere Kinder oder Erwachsene eingebunden werden, die Legenden erzählen oder erklären, warum Nikolaus bis heute ein Symbol für Nächstenliebe ist.

Geschenke mit Bedeutung: Ideen für den Nikolausstiefel

Während Schokolade immer ein Klassiker bleibt, können kleine, bedeutsame Geschenke den Tag besonders machen:

• Bücher: Ob Bilderbücher für die Kleinen oder ein Roman über Nikolaus für die Größeren – Geschichten bereichern.
• Selbstgemachtes: Strümpfe, die von Eltern oder Kindern gestrickt wurden, oder ein liebevoll genähter Nikolausstiefel sind bleibende Erinnerungen.
• Überraschendes: Wie wäre es mit einem Tütchen Samen für einen „Lebkuchenbaum“, dessen Blüten nach Lebkuchen duften?
• Spielerisches: Ein Nikolaus-Memospiel, bei dem Kinder Bilder aus seinem Leben zuordnen müssen.

Der Geist des Nikolaus: Ein Fest mit Herz

Eine Nikolausfeier ist mehr als eine Veranstaltung – sie ist ein Moment, der uns daran erinnert, wie wichtig Gemeinschaft, Mitgefühl und Großzügigkeit sind. Laden Sie Eltern, Großeltern und Freunde ein, an diesem besonderen Tag zusammenzukommen. Gemeinsames Singen, das Teilen von Geschichten und das Lachen über kleine Nikolaus-Streiche machen den Tag zu einem Erlebnis, das lange in Erinnerung bleibt.

Der Nikolaustag ist eine Einladung, nicht nur zu geben, sondern auch das Glück im Schenken zu entdecken. Lassen Sie uns in seinem Geist einander beschenken – mit Zeit, Liebe und Freude.

Այսօր՝ 2024 թուականի Դեկտեմբերի 7-ին, Հայ Առաքելական Եկեղեցին յիշատակում է Սուրբ Նիկողայոսին՝ Միրէյի առաջնորդ-եղեկեցականը, որի կեանքը եւ գործունէութիւնը օրինակ են քրիստոնէական առաքինութեան՝ մերձաւորին սիրոյ եւ հաւատի հանդէպ նուիրուածութեան։ Նիկողայոսի անունը, որ աշխարհով մէկ իբրեւ առատաձեռնութեան եւ գթութեան խորհրդանիշ է ճանչցուած, մնացած է ոչ միայն երեխաներու հովանաւոր, այլ նաեւ աղքատներուն եւ ճնշուածներուն պաշտպան՝ ամրացնելով անհամար սրտեր հաւատի մէջ։

Առաքինութեան եւ սրբութեան կեանք

Սուրբ Նիկողայոսը ծնած է 3-րդ դարու ընթացքին՝ Պատարա կոչուող փոքրիկ բնակավայրի մէջ, որ գտնուած է Լիկիոյ շրջանին մէջ (ներկայիս Թուրքիա), բարեկեցիկ եւ խորապէս հաւատաւոր ընտանիքի մէջ։ Երիտասարդ տարիքէն իսկ իր արտակարգ խառնուածքը յայտնուած էր. չորեքշաբթի եւ ուրբաթ օրերու պահեցողութեամբ եւ խորունկ բարեպաշտութեամբ, ան Աստուծոյ մօտիկութիւնը կը փնտռէր աղօթքով եւ գթասրտութեան գործերով։ Իր ծնողները, քրիստոնէական առաքինութեան օրինակ հանդիսանալով, զայն կը դաստիարակէին Սուրբ Գիրքի իմաստութեամբ եւ հաւատքի հանդէպ նուիրուածութեամբ։

Ծնողներու վաղաժամ մահէն ետք, Նիկողայոսը ժառանգեց մեծ հարստութիւն մը։ Բայց ան երկրային հարստութիւնը չհամարեց նպատակ, այլ տեսաւ այն իբրեւ առիթ՝ Քրիստոսի հոգիով կարօտեալներուն ծառայելու համար։ Ամենաճանաչուած պատմութիւններէն մէկը կը պատմէ երեք աղքատ քոյրերու մասին, որոնց գաղտնիօրէն գումարներ փոխանցեց, որպէսզի անոնք կարենան ամուսնանալ եւ ազատիլ ստրկութենէ։ Այս եւ այլ գթութեան գործերը՝ զայն դարձուցին հրաշագործի համբաւ ունեցող սուրբ՝ դեռ իր կեանքի ընթացքին։

Միրէյի առաջնորդը

Մեծահասակ դառնալով՝ Սուրբ Նիկողայոսը ամբողջովին նուիրեց իր կեանքը եկեղեցւոյ ծառայութեան։ Միրէյի եպիսկոպոս դառնալով՝ ան իր ժողովուրդը առաջնորդեց խոնարհութեամբ եւ հաստատութեամբ։ Հատկապէս Դիոկղետիանոս կայսեր հալածանքներու ընթացքին ան սառնարիւն քաջութիւն ցուցաբերեց՝ իր հաւատքը բացայայտօրէն խոստովանելով։ 325 թուականի Նիկիոյ ժողովի ընթացքին ան իր ժամանակի ճշմարտութեան վարդապետութիւնը պաշտպանող ամենահոծ ձայներէն մէկն էր՝ պայքարելով հերձուածներուն դէմ։

Նիկողայոսի կեանքը նշանաւորուեցաւ խստակրօնութեան եւ մարդասիրութեան ներդաշնակութեամբ։ Ան կը տեսնէր բոլոր մարդոց մէջ Աստուծոյ պատկերը եւ կը ծառայէր առանց խտրութեան։ Հին Կտակարանի իմաստութիւնը եւ Նոր Կտակարանի գթասրտութիւնը միացնելով՝ ան Մովսէսի պէս մեղմ, Դաւիթի պէս արդար էր, շնորհքի ուսուցիչ եւ ճշմարտութեան մարտիկ։

Շարունակուող ոգեշնչում

Հայ Առաքելական Եկեղեցին Սուրբ Նիկողայոսը կը պատուի ոչ թէ որպէս պատմական անձնաւորութիւն, այլ որպէս կենդանի վկայութիւն Աստուծոյ զօրութեան, որ կ’աշխատի սուրբերուն միջոցով։ Անոր իւրաքանչիւր գործին մէջ կը տեսնենք Քրիստոսի կոչը. «Սիրեցէ՛ք զիրար, ինչպէս ես սիրեցի ձեզ» (Յովհաննէս 13,34)։ Նիկողայոսի կեանքը մեզի կը յիշեցնէ, որ սրբութիւնը անիրագործելի չէ, այլ կարելի է կեանքի ամենօրեայ գործերու մէջ։

Այս տօնական օրը մեզ կը հրաւիրէ հետեւելու իր օրինակին։ Թող մենք ալ, ինչպէս Սուրբ Նիկողայոսը, պատրաստ ըլլանք առատաձեռնութեամբ տալու, քաջաբար մեր հաւատքը պաշտպանելու եւ սիրոյ մէջ աճելու։