Die dunklen Herbsttage rücken näher, und vielerorts erfasst die Halloween-Stimmung die Straßen und Schaufenster. Doch inmitten von Gruselmasken und schaurigen Kürbisgesichtern gibt es einen anderen Weg, diese Jahreszeit zu begehen. Unsere Armenische Apostolische Kirche lädt uns zu einem Fest ein, das weit über das Oberflächliche hinausgeht und Hoffnung, Glauben und Frieden in den Mittelpunkt stellt. Am 2. November dieses Jahr feiern wir in der Armenischen Apostolischen Kirche das Fest aller Heiligen, einen Tag, der uns und besonders unseren Kindern wertvolle christliche Werte nahebringt.

Allerheiligen – Ein Fest des Lichtes und der Hoffnung

Das Fest aller Heiligen, der Bekannten und Unbekannten, das in der Armenischen Kirche in diesem Jahr am 2. November gefeiert wird, gedenkt der Heiligen, die im Lauf der Geschichte für Christus einstanden. Sie lebten und starben mit Mut und Hingabe – als stille und doch starke Zeugen für die Liebe Gottes. Dieser Tag erinnert uns daran, dass die Hoffnung und das Licht des Glaubens auch in schwierigen Zeiten beständig sind. Dies sind die Werte, die wir unseren Kindern mitgeben können: die Gewissheit, dass das Leben ein Geschenk ist und das ewige Leben bei Gott unser Ziel.

Der wahre Sinn des Gedenkens –
Merelots und die Bedeutung des Allerseelenfestes

In der Armenischen Kirche finden die Merelots-Gottesdienste zur Erinnerung an die Verstorbenen nach jedem Hochfest statt. Sie rufen uns dazu auf, in Liebe und Ehrfurcht für unsere Verstorbenen zu beten, sie zu gedenken und sich von der Todesangst zu Befreien, denn Jesus Christus, unser Herr, ist auferstanden zum Leben, damit auch wir Leben in Ewigkeit haben. In diesen Momenten wird uns und unseren Kindern das Geschenk der Hoffnung gegeben: das Vertrauen, dass das Leben und die Liebe nie vergehen. Unsere Gedenktage zeigen eine tiefere, friedliche Seite des Lebens, die weit entfernt ist von Angst und Unbehagen.

Halloween – Ein Fest der Verwirrung
und des Unheils

Halloween jedoch, so wie es heute gefeiert wird, lenkt die Aufmerksamkeit auf Dunkelheit und Schrecken und steht damit im Gegensatz zu unserem Glauben. Die armenische Tradition kennt diesen Tag nicht und verzichtet auf solch oberflächliche Symbole. Halloween zieht seine Wurzeln aus heidnischen Bräuchen und wurde durch die moderne Kultur kommerzialisiert. Das, was Kindern an diesem Tag vermittelt wird – Angst und das Spielerische an der Finsternis –, hat keinen Platz in unserem Glauben, der auf Licht, Liebe und Trost gründet.

Hoffnung und Freude schenken –
Ein Aufruf an die Eltern

In diesen Tagen haben wir die Möglichkeit, unseren Kindern das wahre Licht des Glaubens zu schenken. Nutzen wir das Fest aller Heiligen als Anlass, ihnen Werte wie Zuversicht, Vertrauen und Frieden nahe zu bringen – Werte, die ihnen Orientierung geben und ihnen den Glauben an ein sinnvolles Leben in Gottes Licht lehren. Statt unsere Kinder mit uns fremden Bräuchen zu verwirren, können wir ihnen zeigen, wie erfüllend es ist, der eigenen Tradition treu zu bleiben und sich von Vorbildern inspirieren zu lassen. Ein leuchtendes Vorbild ist schließlich heller als jede leere Maske.

Ein Aufruf, die eigene Tradition zu feiern

Das Fest aller Heiligen am 2. November ist eine Gelegenheit, das Licht und die Stärke unserer Glaubenszeugen zu feiern und uns mit unseren Kindern an unsere Wurzeln zu erinnern. Heilige wie der Apostel Thaddäus, der heilige Gregor der Erleuchter und die vielen bekannten und unbekannten Märtyrer haben in ihrer stillen Hingabe die Botschaft des Lebens und des Glaubens getragen. Dieses Erbe lehrt uns, dass wir uns nicht vor der Dunkelheit fürchten müssen, denn das Licht des Glaubens wird niemals verlöschen.

Dieses Allerheiligenfest können wir als Anlass nehmen, das Vertrauen und die Freude, die uns der Glaube gibt, mit unseren Kindern zu teilen. Wenn wir unseren Kindern zeigen, dass das Leben mit Hoffnung und Liebe erfüllt ist, schenken wir ihnen Werte, die sie ihr Leben lang begleiten werden. Das wahre Fest ist das Fest des Lebens – in Gott und in seiner Liebe, die alles Dunkle überstrahlt.

Pfr. Dr. Diradur Sardaryan
Gemeindepfarrer

Կը մօտենան աշնան մութ օրերը, ու շատ վայրերու մէջ Հելոուինի տրամադրութիւնը կը գրաւէ փողոցներն ու ցուցափեղկերը: Սակայն սոսկ մռայլ դիմակներէն ու խրտուիլակային դդումէդէզ պատկերէն անդին կայ այս շրջանը ապրելու ուրիշ ուղի մը: Մեր Հայ Առաքելական Եկեղեցին մեզ կը հրաւիրէ տօնախմբութեան մը, որ խորութիւն ունի, որտեղ հաւատքը, յոյսն ու խաղաղութիւնը կենսական դիրք կը գրաւեն: Նոյեմբեր 2-ին Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ մէջ կը նշենք Բոլոր Սուրբերու Տօնը՝ օր մը, որ մեզի ու յատկապէս մեր զաւակներուն կը փոխանցէ քրիստոնէական անգնահատելի արժէքներ:

Սուրբերու Տօն՝
Լոյսի եւ Յոյսի Տօն

Սուրբերու Տօնը, որ այս տարի Հայ Եկեղեցւոյ մէջ կը նշենք Նոյեմբեր 2-ին, յիշատակը կը կատարէ անոնց, որոնք Քրիստոսի հանդէպ հաւատքի վրայ կանք առին։ Անոնք ապրեցան ու նահատակուեցան քաջութեամբ եւ նուիրուածութեամբ՝ լուռ, բայց հաստատուն վկայներ Աստուծոյ սիրոյն։ Այս օրը մեզ կը յիշեցնէ, թէ հաւատքի լոյսն ու յոյսը կ՚ապրին նոյնիսկ դժուարին ժամանակներուն։ Ահա այն արժէքները, զորս կրնանք փոխանցել մեր զաւակներուն՝ յստակ համոզումը, որ կեանքը պարգեւ է, իսկ յաւիտենական կեանքը՝ նպատակ։

Յիշատակի ճշմարիտ իմաստը՝
Մեռելոցն ու Հանգուցեալներու յիշատակը

Հայ Եկեղեցւոյ մէջ Մեռելոց արարողութիւնները կը կատարուին ի յիշատակ մեր ննջեցեալներուն՝ ամէն տաղաւար տօնէն անմիջապէս ետք։ Այս օրուայ արարողութիւնը կը յորդորէ մեզ սիրով ու յարգանքով աղօթելու մեր հանգուցեալներուն համար, ազատելու անոնց եւ մեզ մահուան ահէն, քանի որ մեր Տէր Հիսուս Քրիստոս յարութիւն առաւ, որպեսզի մենք չմեռնինք եւ մահը մեզի վրայ իշծանութիւն չունենայ։ Այս պահերը մեզի ու մեր զաւակներուն կը պարգեւեն յոյսի պարգեւ՝ վստահութիւնը, որ կեանքն ու սէրը չեն կորսուիր: Մեր յիշատակի օրերը կ՚ընդգծեն կեանքի աւելի խոր ու խաղաղ կողմը, որ հեռու է վախէն ու ցնցումներէն։

Հելոուին՝ շփոթի եւ տագնապի տօն

Այնուամենայնիւ, Հելոուինն իր այժմեան տեսքով, մութին ու սարսափին վրայ կը կեդրոնանայ՝ հակառակելով մեր հաւատքին։ Հայ աւանդոյթին մէջ այս օրը գոյութիւն չունի եւ զերծ կը մնայ նման մակերեսային նշանաւորումներէն: Հելոուինը իր արմատները կը կրէ հեթանոսական ծէսերէն ու շուկայականացուած է արդի մշակոյթի կողմէ։ Այս օրը երեխաներուն կը փոխանցուին վախի եւ խաւարին մօտեցման գաղափարներ, որոնց տեղ չկայ մեր հաւատքին մէջ, որ լոյսի, սիրոյ եւ մխիթարութեան վրայ հիմնուած է։

Յոյս եւ ուրախութիւն պարգեւել՝
կոչ մը ծնողներուն

Այս օրերուն մեզի ընձեռուած է հնարաւորութիւն մը՝ մեր զաւակներուն փոխանցելու հաւատքի ճշմարիտ լոյսը։ Օգտագործենք Սուրբերու Տօնը՝ որպէս առիթ, զանոնք ներշնչելու վստահութեան, հաւատքի եւ խաղաղութեան արժէքներով՝ արժէքներ, որոնք պիտի ուղղորդեն զիրենք եւ ցոյց տան Աստուծոյ լոյսի մէջ իմաստալից կեանք ապրելու ուղին։ Մեր զաւակները օտար աւանդոյթներով շփոթելու փոխարէն՝ կրնանք ցոյց տալ, թէ ինչքան համակողմանի է մեր սեփական աւանդոյթին հաւատարիմ մնալը եւ հաւատքի լուռ օրինակներով ոգեշնչուիլը։ Փայլուն օրինակ մը միշտ աւելի լաւ կ՚արձագանգէ քան՝ ամէն դատարկ դիմակ։

Սուրբերու Տօնը Նոյեմբեր 2-ին առիթ է նշելու մեր հաւատքի վկաներու լոյսն ու զօրութիւնը՝ զաւակներով մեզի յիշեցնելով մեր արմատները։ Սուրբ Թադէոս առաքեալը, Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչը եւ անհամար յայտնի ու անհայտ սուրբերը իրենց նուիրուածութեամբ տարածեցին կեանքի ու հաւատքի պատգամը։ Այս ժառանգութիւնը մեզի կը սորվեցնէ, որ մութէն վախնալու պատճառ չունինք, որովհետեւ հաւատքի լոյսը պիտի չմարի երբեք։

Այս Սուրբերու Տօնը կրնանք առիթ համարել կիսելու մեր զաւակներուն հետ հաւատքի բերկրանքն ու վստահութիւնը, որոնք մեզի կը պարգեւէ կեանքի իմաստը։ Երբ մեր զաւակներուն ցոյց տանք, որ կեանքը յոյսով ու սիրով լի է, կը պարգեւենք իրենց արժէքներ, որոնք ուղեկից պիտի ըլլան իրենց ամբողջ կեանքի ընթացքին։ Իրական տօնը կեանքի տօնն է՝ Աստուծոյ մէջ ու իր սիրոյ մէջ, որ ամէն խաւար կը լուսաւորէ։

Տիրատուր քհն. Սարդարեան
ԲՎՀՀ հոգեւոր հովիւ