Ein Wort an die Eltern armenisch-apostolischer Kinder

Liebe Gemeindemitglieder, liebe Eltern,

in diesen Tagen nach Ostern bereiten sich viele katholische Gemeinden auf die Feier der Erstkommunion vor. Diese festlichen Ereignisse sind für katholische Kinder und Familien bedeutsame Momente im religiösen Leben. In diesem Zusammenhang erreichen mich immer wieder Anfragen von armenisch-apostolischen Eltern bezüglich der Teilnahme ihrer Kinder an diesen Feiern. Daher möchte ich einige wichtige Aspekte unserer Tradition und Glaubenspraxis erläutern.

Unsere reiche Tradition der Kommunion

In der armenisch-apostolischen Kirche empfangen unsere Kinder bereits bei der Taufe zum ersten Mal die heilige Kommunion (Հաղորդություն). Dies gehört zu unserem orientalisch-orthodoxen Verständnis der christlichen Initiation, bei der Taufe, Myronsalbung (Firmung) und Eucharistie (Kommunion) als eine einzige zusammenhängende Handlung verstanden werden. Diese Praxis geht auf die frühe Kirche zurück und wurde in unserer Tradition über die Jahrhunderte bewahrt.

In unserer Kirche ist die Kommunion nicht ein separates Ereignis, das Jahre nach der Taufe stattfindet, sondern von Anfang an Teil des Lebens als Christ. Unsere Kinder sind somit von Beginn ihres Lebens vollständige Mitglieder der Kirche mit allen sakramentalen Rechten und Pflichten.

Unterschiedliche Traditionen respektieren

Unsere katholischen Brüder und Schwestern haben im Laufe der Geschichte eine andere Praxis entwickelt, bei der die Erstkommunion ein separater Schritt auf dem Glaubensweg ist, der in der Regel im Grundschulalter stattfindet. Diese unterschiedlichen Traditionen sind Teil der Vielfalt des christlichen Glaubens und verdienen unseren Respekt.

Warum armenisch-apostolische Kinder nicht an der katholischen Erstkommunion teilnehmen sollten

Es ist wichtig zu verstehen, dass die Teilnahme an der Kommunion in einer anderen Kirche nicht einfach eine Frage persönlicher Entscheidung ist, sondern tiefgreifende theologische und ekklesiologische Implikationen hat:

1. Theologische Unterschiede: Trotz vieler Gemeinsamkeiten gibt es zwischen unserer armenisch-apostolischen Kirche und der römisch-katholischen Kirche bestimmte theologische Unterschiede, die über die Jahrhunderte entstanden sind. Die Kommunion ist Ausdruck der vollständigen Einheit im Glauben.
2. Bereits empfangene Kommunion: Unsere Kinder haben bereits bei ihrer Taufe die erste Kommunion empfangen. Eine Teilnahme an der katholischen Erstkommunion würde dieses Mysterium faktisch wiederholen und könnte zu Verwirrung über die Bedeutung der Mysterien führen.
3. Kirchliche Gemeinschaft: Die heilige Kommunion ist nicht nur eine persönliche Angelegenheit zwischen dem Einzelnen und Christus, sondern auch ein Zeichen der Gemeinschaft mit der Kirche, deren Glauben und Lehre. Wir stehen zwar in einem respektvollen Dialog mit der katholischen Kirche, haben aber noch keine volle Kirchengemeinschaft erreicht.
4. Identität und Zugehörigkeit: Die Teilnahme an den Mysterien außerhalb unserer eigenen Kirche kann die Bindung zur armenisch-apostolischen Tradition schwächen und zu Unklarheiten bezüglich der eigenen religiösen Identität führen. Wer an den Mysterien anderen Kirche (u.a. Taufe, Trauung, Kommunion etc.) bewusst teilnimmt tritt aus der eigenen armenisch-apostolischen Kirche raus.

Kommunionsgemeinschaft

Die armenisch-apostolische Kirche steht in voller Kommunionsgemeinschaft mit den anderen orientalisch-orthodoxen Kirchen: der Syrisch-Orthodoxen Kirche, der Äthiopisch-Orthodoxen Kirche, der Malankara Orthodoxen Kirche Indiens und der Koptisch-Orthodoxen Kirche. In diesen Kirchen können unsere Gläubigen die Kommunion empfangen, da wir einen gemeinsamen Glauben teilen.

Ein Wort an die Eltern

Ich verstehe, dass es besonders in der Diaspora nicht immer einfach ist, unsere Traditionen zu bewahren. Oftmals nehmen Klassenkameraden und Freunde Ihrer Kinder an der Erstkommunion teil, und es ist natürlich, dass auch Ihre Kinder dabei sein möchten.

Dennoch möchte ich Sie herzlich bitten, diese wichtige Entscheidung mit Bedacht zu treffen:

• Nutzen Sie diese Gelegenheit, um mit Ihren Kindern über unsere armenischen Traditionen zu sprechen
• Erklären Sie ihnen altersgerecht, dass sie bereits die Kommunion empfangen haben und warum das wichtig ist
• Bringen Sie Ihre Kinder regelmäßig zur Badarak (Göttliche Liturgie), damit sie unsere eigene reiche liturgische Tradition erfahren können
• Sie können gerne als Gäste an der Erstkommunionsfeier teilnehmen, um Freunde zu unterstützen, aber ohne selbst zur Kommunion zu gehen

Dialog statt Trennung

Es ist mir wichtig zu betonen, dass diese Haltung nicht aus Ablehnung oder Geringschätzung gegenüber anderen christlichen Traditionen entsteht. Im Gegenteil, wir schätzen und respektieren unsere katholischen Geschwister und streben nach einem immer tieferen ökumenischen Dialog.

Die Bewahrung unserer eigenen Tradition und die Klarheit in unserer sakramentalen Praxis sind jedoch wichtige Voraussetzungen für einen ehrlichen und fruchtbaren Dialog. Nur wenn wir unsere eigene Identität kennen und leben, können wir in einen authentischen Austausch mit anderen treten.

Ein Wort an katholische Geistliche
und Religionslehrer

An dieser Stelle möchte ich auch respektvoll unsere katholischen Kollegen bitten, die unterschiedlichen Traditionen der orientalischen Kirchen zu beachten und armenisch-apostolische Kinder nicht aktiv zur Teilnahme an der Erstkommunion einzuladen. Ein gemeinsames Verständnis und gegenseitiger Respekt können dazu beitragen, Verwirrung zu vermeiden und den ökumenischen Dialog zu fördern.

Gemeinsam auf dem Weg

Liebe Eltern, die religiöse Erziehung unserer Kinder ist eine der wichtigsten Aufgaben, die uns anvertraut ist. Lassen Sie uns diese Verantwortung mit Liebe, Weisheit und Treue zu unseren Überlieferungen wahrnehmen. Unsere Gemeinde steht Ihnen dabei zur Seite, und ich bin jederzeit für Gespräche und weitere Erläuterungen bereit.

Möge Gott unsere Kinder segnen und sie auf ihrem Glaubensweg begleiten.

Mit herzlichen Segenswünschen,
Euer Pfarrer Dr. Diradur Sardaryan

Խօսք հայ առաքելական երեխաների ծնողներին

Սիրելի համայնքի անդամներ, սիրելի ծնողներ,

Սուրբ Զատկի տօնից յետոյ այս օրերին շատ կաթոլիկ համայնքներ պատրաստւում են Առաջին Հաղորդութեան արարողութեան։ Այս տօնական միջոցառումները կաթոլիկ երեխաների եւ ընտանիքների համար կարեւոր հանգրուաններ են կրօնական կեանքում։ Այս կապակցութեամբ ինձ յաճախ դիմում են հայ առաքելական ծնողները՝ հարցերով իրենց երեխաների մասնակցութեան վերաբերեալ։ Ուստի ցանկանում եմ մի քանի կարեւոր կէտեր պարզաբանել մեր աւանդութեան եւ հաւատքի գործնականութեան մասին։

Մեր սուրբ աւանդութիւնը Հաղորդութեան մասին

Հայ Առաքելական Եկեղեցում մեր երեխաները Սուրբ Մկրտութեան ժամանակ արդէն ստանում են իրենց առաջին Սուրբ Հաղորդութիւնը։ Այս արարողութիւնը համապատասխանում է Արևելյան Ուղղափառ եկեղեցական հաւատքի ըմբռնմանը, ըստ որի Մկրտութիւնը, Օծման Խորհուրդը (Միւռոնօծութիւն) եւ Սուրբ Հաղորդութիւնը հանդիսանում են մէկ ամբողջական ներգործութիւն՝ քրիստոնեական նվիրման ճանապարհին։ Այս աւանդութիւնը սկիզբ է առել վաղ Եկեղեցում եւ շարունակաբար պահպանուել է մեր ազգի մօտ։

Մեր Եկեղեցու մէջ Հաղորդութիւնը առանձին արարողութիւն չէ, որը տարիներ յետոյ կկատարէր Մկրտութիւնից յետոյ, այլ անմիջապէս կեանքի սկիզբից դառնում է քրիստոնէական կեանքի բնական մասնիկը։ Մեր երեխաները մկրտուելու պահից արդէն լիիրաւ անդամներ են Եկեղեցու՝ բոլոր խորհուրդներին եւ պարտաւորութիւններին մասնակցելու իրաւունքով։

Տարբեր աւանդութիւնների յարգանքը

Մեր կաթոլիկ եղբայրներն ու քոյրերը դարերի ընթացքում մշակել են այլ աւանդութիւն, ըստ որի Առաջին Հաղորդութիւնը դառնում է յատուկ հանգրուան՝ սովորաբար դպրոցական տարիքում։ Այս տարբերութիւնը քրիստոնէական հաւատքի բազմազանութեան մաս է կազմում եւ արժանի է մեր յարգանքին։

Ինչու հայ առաքելական երեխաները չպէտք է մասնակցեն կաթոլիկ Առաջին Հաղորդութեան արարողութեանը

Կարեւոր է հասկանալ, որ այլ Եկեղեցում Հաղորդութեան մասնակցութիւնը միայն անհատական ընտրութիւն չէ, այլ ունի խորքային աստուածաբանական եւ եկեղեցաբանական հետեւանքներ.

• Աստուածաբանական տարբերութիւններ: Չնայած շատ ընդհանրութիւնների, գոյութիւն ունեն հայ առաքելական Եկեղեցու եւ հռոմէական կաթոլիկ Եկեղեցու միջեւ յստակ տարբերութիւններ, որոնք ձեւաւորուել են դարերի ընթացքում։ Իսկ Սուրբ Հաղորդութիւնը լիակատար հաւատքի եւ եկեղեցական միութեան արտայայտութիւնն է։ Ցավոք այդ միութիւնը մեր եկեղեցիների մեջ առկա չէ:

• Արդէն ստացած Հաղորդութիւն: Մեր երեխաները արդէն մկրտուելու պահին ստացել են իրենց առաջին Սուրբ Հաղորդութիւնը։ Կաթոլիկ Առաջին Հաղորդութեանը մասնակցելը կը նշանակէ կրկնել այդ խորհուրդը, ինչը կարող է շփոթութիւն առաջացնել խորհուրդների իմաստի շուրջ։

• Եկեղեցական պատկանելիութիւն: Սուրբ Հաղորդութիւնը ոչ միայն անհատական կապ է Քրիստոսի հետ, այլ նաեւ եկեղեցական պատկանելիութեան արտայայտութիւն։ Թէեւ մենք յարգանքով եւ բարեկամական երկխօսութեան մէջ ենք կաթոլիկ Եկեղեցու հետ, բայց դեռ լիակատար եկեղեցական միութիւն չունենք։

• Անհատական ինքնութեան պահպանութիւն: Մեր Եկեղեցու դուրս մկրտուելը, պսակուելը կամ Հաղորդութիւն ստանալը այլ եկեղեցում՝ փաստացի նշանակում է դուրս գալ Հայ Առաքելական Եկեղեցուց։ Այս պատճառով՝ երեխաների ինքնութիւնը պէտք է մնայ ամուր եւ հստակ մեր սեփական Եկեղեցու շրջանակներում։

Հաղորդութեան միութիւն

Հայ Առաքելական Եկեղեցին լիակատար հաղորդութեան մէջ է մյուս Արեւելեան Ուղղափառ Եկեղեցիների հետ՝ Ասորի Ուղղափառ Եկեղեցու, Եթովպական Ուղղափառ Եկեղեցու, Հնդկաստանի Մալանկարա Ուղղափառ Եկեղեցու եւ Ղպրի Ուղղափառ Եկեղեցու։ Այս Եկեղեցիներում մեր հաւատացեալները կարող են լիարժէք կերպով Սուրբ Հաղորդութիւն ստանալ։

Խօսք ծնողներին

Ես հասկանում եմ, որ հատկապես սփիւռքում միշտ չէ, որ հեշտ է պահպանել մեր աւանդոյթները։ Հաճախ մեր երեխաների ընկերները մասնակցում են Առաջին Հաղորդութեան տօնակատարութիւններին, եւ բնական է, որ երեխաներն էլ ցանկանան մասնակցել։

Սակայն խնդրում եմ սիրով ու պատասխանատուութեամբ ընդունել այս կարեւոր որոշումը.

• Օգտուեցէք այս առիթից՝ ձեր երեխաների հետ խօսելու մեր աւանդոյթների մասին։

• Բացատրեցէք նրանց տարիքին համապատասխան, որ նրանք արդէն ստացել են Սուրբ Հաղորդութիւն։

• Հաճախ բերեք նրանց Սուրբ Պատարագի՝ մեր հարուստ աւանդական պաշտամունքին հաղորդ դառնալու համար։

• Կարելի է ընկերների աջակցութեան նպատակով մասնակցել Առաջին Հաղորդութեան տօնակատարութեանը՝ իբրեւ հիւր, առանց անձամբ հաղորդուելու։

Երկխօսութիւն՝ բաժանումի փոխարէն

Ուզում եմ յատուկ ընդգծել, որ այս դիրքորոշումը չի բխում մերժումից կամ արհամարհանքից։ Մենք գնահատում ենք մեր կաթոլիկ եղբայրներին եւ քոյրերին եւ ձգտում ենք աւելի խոր եւ անկեղծ էկումենիկ երկխօսութեան։

Սակայն մեր սեփական աւանդոյթի հաւատարիմ պահպանումը եւ մեր խորհուրդների նկատմամբ յստակութիւնը էական նախապայման են այդ երկխօսութեան համար։ Միայն ճանաչելով եւ ապրելով մեր ինքնութեամբ կարող ենք իսկապէս հանդիպել ուրիշներին։

Խօսք կաթոլիկ հոգեւորականներին եւ կրօնի ուսուցիչներին

Այս առիթով ուզում եմ նաեւ խնդրել մեր կաթոլիկ գործընկերներին՝ յարգանքով վերաբերվել Արեւելեան Եկեղեցիների տարբեր աւանդութիւններին եւ չհրավիրել հայ առաքելական երեխաներին մասնակցելու կաթոլիկ Առաջին Հաղորդութեանը։ Փոխադարձ յարգանքը եւ հասկացողութիւնը կը կանխեն թյուրըմբռնումները եւ կը խթանեն իսկական էկումենիկ մօտեցումը։

Գործակիցներ լինենք

Սիրելի ծնողներ, մեր երեխաների կրօնական դաստիարակութիւնը՝ Աստծուց մեզ տրուած ամենամեծ յանձնարարութիւններից է։ Եկէք այս պատասխանատուութիւնը կրենք սիրով, իմաստութեամբ եւ մեր աւանդոյթների նկատմամբ հաւատարմութեամբ։ Մեր համայնքը պատրաստ է ձեզ աջակցել, եւ ես անձամբ միշտ պատրաստ եմ զրոյցների եւ լրացուցիչ բացատրութիւնների։

Թող Աստուած օրհնի մեր երեխաներին եւ առաջնորդի նրանց հաւատի ճանապարհին։

Ձեր աղոթարար եւ հոգեւոր հովիւ՝
Տիտատուր քհն. Սարդարեան