Am 17. August 2025 beging die Armenische Apostolische Kirche weltweit das Hochfest der Entschlafung und Aufnahme in den Himmel der Allheiligen Gottesgebärerin Maria. In allen armenischen Kirchen wird an diesem Tag die Heilige und Unsterbliche Liturgie, Surb Patarag, gefeiert.

In Baden-Württemberg stand die Feier unter der Leitung des Gemeindepfarrers Dr. Diradur Sardaryan, der vom Diakon Sahak Davtyan begleitet wurde. In seiner Predigt führte er die Gläubigen in das Geheimnis dieses Festes ein: Die Hl. Gottesgebärerein Maria ist ein lebendiges Vorbild, das Freude und Schmerz, Angst und Hoffnung in ihrem Leben getragen habe. Ihre Entschlafung ist nicht das Ende, sondern ein Übergang in die Herrlichkeit Christi – ein Zeichen für die Hoffnung aller Menschen.

Der Pfarrer betonte, dass die Hl. Gottesgebärerin uns heute lehre, Vertrauen zu haben, mutig zu bleiben und Hoffnung zu schenken. „Das Leben siegt über den Tod, die Freude über die Trauer, die Liebe über die Angst“, so seine zentrale Botschaft.

Im Anschluss an die Liturgie wurde nach armenischer Tradition die feierliche Traubensegnung – Խաղողօրհնեք – vollzogen. Die gesegneten Trauben wurden an die Gläubigen verteilt, als Zeichen der Dankbarkeit gegenüber Gott und als Ausdruck der Fülle des Lebens.

Die Feierlichkeiten machten sichtbar, dass der Glaube Brücken baut zwischen Himmel und Erde, Vergangenheit und Gegenwart, und den Menschen Hoffnung und Zuversicht schenkt.

AGBW

Սուրբ Մարիամ Աստվածածնի Վերափոխման տոնը Բադեն-Վյուրթեմբերգում

2025 թ. Օգոստոսի 17-ին Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տոնախմբեց Սուրբ Մարիամ Աստվածածնի Վերափոխման տոնը։ Համայն հայ եկեղեցիներում մատուցվեց Սուրբ և Անմահ Պատարագ։

Բադեն-Վյուրթեմբերգում հանդիսավոր Սուրբ Պատարագը մատուցեց համայնքի հոգևոր հովիվ Արժանապատիվ Տեր Տիրատուր քահանա Սարդարյանը, որին սպասարկում էր Բարեշնորհ Սահակ սրկ. Դավթյանը։ Իր քարոզում Տեր Հայրն ընդգծեց, որ Սուրբ Մարիամ Աստվածածինը մեզ համար խորհրդավոր օրինակ է․ Նա կիսել է մարդկային կյանքի բոլոր կողմերը՝ ծննդյան ուրախությունը, փախուստի վախը, Խաչի ցավը և աշակերտների մխիթարությունը։ Նրա Վերափոխումն ավարտ չէր, այլ անցում դեպի Քրիստոսի փառքը, դեպի հավիտենականություն։

Քահանան հատուկ նշեց․ «Կյանքը հաղթում է մահին, ուրախությունը՝ տխրությանը, սերը՝ վախին»։

Սուրբ Պատարագի ավարտին կատարվեց Խաղողօրհնեքի արարողությունը, որի ընթացքում օրհնված խաղողի ողկույզները բաժանվեցին հավատացյալ ժողովրդին՝ ի նշան երախտագիտության և կյանքի առատության։

Տոնական միջոցառումը վկայեց, որ հավատքը կամուրջ է՝ միավորող երկինք և երկիր, անցյալ և ներկա, և զորություն է՝ ամրություն ու հույս պարգևող հավատավոր ժողովրդին։

ԲՎՀՀ