Յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. ամէն:

«Երբ մարդու Որդին գայ, արդեօք
երկրի վրայ հաւատ կգտնի՞»

(Ղուկ. 18.8)։

Սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ ի Հայաստան, յԱրցախ եւ ի սփիւռս,

Այսօր համախմբուած մեր եկեղեցիների յարկերի ներքոյ՝ փառաբանում ենք յարուցեալ Փրկչին՝ աւետելով. «Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց»։ Օրհնաբանում ենք հրաշափառ Յարութիւնը մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի, Ով չարչարուեց, խաչուեց ու յարութիւն առաւ, որպէսզի մեզ ազատի մեղքի ու մահուան իշխանութիւնից, Ով աստուածային անսահման սիրով, Իր փրկագործութեամբ մարդկութեան համար բացեց յաւիտենութեան ու երկնքի արքայութեան ճանապարհը։ Քրիստոս ցրեց անյուսութեան խաւարը, յարութեան շնորհը պարգեւեց մարդկանց, նաեւ զօրացրեց՝ երկրային այս իրականութեան մէջ յառնելու տառապանքներից, չարի ներգործութեամբ աշխարհն ալեկոծող աղէտներից ու աւերածութիւններից։

Քրիստոսի խաչելութիւնից մինչ օրս փարիսեցիական խարդաւանքները, յուդայական մատնութիւնները, պիղատոսեան դատավարութիւնները արհաւիրքներ են բերում աշխարհում, աղճատում արարչաստեղծ մարդու կերպարն ու էութիւնը։ Այսպիսի իրողութիւնների յանդիման, արդարեւ, նոր ուժգնութեամբ է հնչում Քրիստոսի խօսքը. «Երբ մարդու Որդին գայ, արդեօք երկրի վրայ հաւատ կգտնի՞»։

21-րդ դարը, սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ, լուսաւորեալ նոր դարաշրջան պիտի լինէր գիտական ձեռքբերումներով, տեխնոլոգիական մեծ նուաճումներով, մարդու կեանքի, մարդու իրաւունքների ու արժանապատուութեան պաշտպանութեան միջազգային նորմերով ու օրէնքներով։ Բայց որքան անմեղ մարդիկ, որքան ժողովուրդներ են պատերազմների գողգոթաներում նեղութիւնների ու վշտերի ենթարկւում, տառապանքների խաչին գամւում՝ անարդարութեան, գերիշխանութեան մոլուցքի, խտրականութեան պատճառով, պայքարում գոյաբանական սպառնալիքների դէմ։ Մենք եւս անցանք 44-օրեայ պատերազմի, Հայաստանի սահմանների վրայ յարձակումների աղէտալի իրողութիւնների միջով։ Մեր հայրենիքը ներքին եւ արտաքին մտահոգիչ մարտահրաւէրների պայմաններում դիմակայում է անվտանգ ու խաղաղ կեանքի ապահովման ամենօրեայ փորձութիւնների։ Հարազատ Արցախը տեւական ժամանակ շրջափակուած է եւ դիմագրաւում է անասելի դժուարութիւնների ու զրկանքների։ Այս անհանգստացնող, վտանգալի երեւոյթների յանդիման, մեր սրտերում կրելով չամոքուող ցաւը մեր նահատակ, անյայտ կորած ու վիրաւոր զաւակների, ականատես ենք նաեւ ցաւալի այլ իրավիճակի, թէ ինչպէս են թշնամանքի, ատելութեան դրսեւորումները բաժանարար պատնէշներ դնում աշխարհասփիւռ մեր ժողովրդի կեանքում, խարխլում ազգային միաբանութիւնը։ Ականատես ենք, թէ ինչպէս են անտեսւում դարերով նուիրագործուած աւանդոյթները, մեր ինքնութեան հիմնասիւնը հանդիսացող արժեհամակարգը, խաթարւում մեր ժողովրդի ազգային-հոգեւոր անվտանգութիւնը, որը մեծապէս կարեւոր է մեր դէմ ծառացած լրջագոյն մարտահրաւէրների յաղթահարման համար։ Մեր կեանքում տեղ գտած նմանօրինակ ընթացքները, յատկապէս յետպատերազմեան շրջանում, աւելի են ծանրացնում կրած վշտի ու կորուստների ցաւը։ Եւ այսպիսի իրադրութեան մէջ ամէնքիս համար առաւել ուժգնութեամբ է հնչում Քրիստոսի հարցադրումն ու յանդիմանութիւնը. «Երբ մարդու Որդին գայ, արդեօք երկրի վրայ հաւատ կգտնի՞» (Ղուկ. 18.8), «Ու՞ր է ձեր հաւատը» (Ղուկ. 8.25)։

Յիրաւի, երբ պետական եւ հասարակական կեանքում արդարութիւնը եւ ճշմարտութիւնը դադարում են լինել առանցքը ձեռնարկումների ու իրագործումների, շարունակելու ենք առերեսուել պիղատոսականութեան դրսեւորումների։ Փարիսեցիական խարդաւանքները շարունակուելու են, քանի դեռ քինախնդրութեան եւ յիշաչարութեան մղումով սփռւում են զրպարտանք ու անիրաւութիւն։ Յուդայական մատնութիւնները շարունակուելու են, քանի դեռ չեն դադարում ուրանալ Աստծուն ու սրբութիւնները, արժեզրկել հայրենիքի նուիրական գաղափարը։ Մինչդեռ պետութիւն, հասարակութիւն եւ ընտանիք ամուր ու զօրեղ են, երբ խարսխւում են աստուածադիր պատգամների, անանց արժէքների վրայ, որոնք բարօրութեան ուղենիշ են եւ առաջնորդում են երկնային զօրակցութեամբ արդիւնաւորելու ջանքերը՝ ի խնդիր ժողովրդի ապահովութեան, առաջընթացի ու բարգաւաճման։

Սիրելիներ, հաւատքը յաղթանակ է փորձութիւնների դէմ, որին բնորոշ չէ վախի, յուսահատութեան, անկումի ոգին, աղէտաբեր դատապարտելի հաշտուողականութիւնը։ Որքան ծանր ու անելանելի թուայ ներկայ իրավիճակը, այնքան աւելի զօրաւոր ու հաստատուն պետք է լինի մեր հաւատը։ Հաւատքը պիտի արտայայտուի իւրաքանչիւր քայլի ու արարքի մէջ՝ անձնական, հաւաքական ու համազգային անդաստանում։ Հաւատքով ու միաբանութեամբ ենք յաղթահարել մեր պատմութեան ընթացքում բազմաթիւ արհաւիրքներ, վերակերտել մեր անկախ պետականութիւնը եւ ստեղծագործ կեանք վերընձիւղել հայրենի հողի վրայ։ Այսօր էլ Աստծոյ հանդէպ, մեր ուժերի հանդէպ հաւատն է, որ պիտի զօրացնի մեզ՝ դուրս գալու ճգնաժամային իրավիճակներից, կառուցելու լուսաւոր ապագայ։

Արդ, ազգովի վերանորոգենք մեր հաւատը մեր Փրկչի հրաշափառ Յարութեան տօնախմբութեամբ եւ մեր կեանքով, մեր ամեն խօսքով ու գործով վկայենք մեր հաւատարմութիւնը Քրիստոսին, վկայենք մեր նախանձախնդրութիւնը հանդէպ մեր տէրունաւանդ հաւատքը եւ կերտենք յարուցեալ նոր իրականութիւն Քրիստոսի հետ։

Այս մաղթանքով եւ «Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց» աւետիսով եղբայրական Մեր ողջոյնն ենք յղում մեր Սուրբ Եկեղեցու Նուիրապետական Աթոռների գահակալներին՝ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսին, Երուսաղէմի Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Նուրհան արքեպիսկոպոս Մանուկեանին, Կոստանդնուպոլսի Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Սահակ արքեպիսկոպոս Մաշալեանին։ Ամենայն բարեաց մաղթանքով Սուրբ Յարութեան հոգեպարար աւետիսն ենք բերում քոյր Եկեղեցիների հոգեւոր Պետերին՝ հայցելով Ամենակալ Աստծոյ զօրակցութիւնը Քրիստոսապատուէր առաքելութեան արդիւնաւորման գործում։ Հայրապետական Մեր սէրն ու օրհնութիւնն ենք յղում մեր Սուրբ Եկեղեցու ողջ հոգեւոր դասին եւ հաւատաւոր Մեր ժողովրդին ի հայրենիս եւ ի սփիւռս։

Սուրբ Յարութեան այս լուսաշող օրը Մեր աղօթքն ենք վերառաքում առ Բարձրեալն Աստուած եւ խնդրում, որ Քրիստոսի Սուրբ Յարութեան կենսանորոգ շնորհներով փոխակերպուի ու բարեզարդուի աշխարհը,  եւ մարդկութիւնը երկնային զօրակցութեամբ յառնի տառապանքներից ու նեղութիւններից, հաստատի բարիք ու խաղաղութիւն։ Յարութեան զօրացնող ուժն ենք հայցում Փրկչից յատկապէս Արցախի Մեր զաւակների համար, որպէսզի խիզախ ու անկոտրում լինեն ոգով եւ արցախցուն բնորոշ ամուր եւ անյողդողդ կամքով յաղթահարեն իրենց առջեւ ծառացած բոլոր փորձութիւնները։ Թող յարուցեալ Փրկիչը Իր շնորհներն ու ողորմութիւնը տարածեալ պահի հայրենի մեր երկրի՝ Հայաստանի ու Արցախի վրայ եւ Իր Սուրբ Աջի հովանու ներքոյ ապահովութեան ու բարօրութեան մէջ պահպանի համայն մեր ժողովրդին ի սփիւռս աշխարհի այսօր եւ միշտ եւ յաւիտեանս. ամէն։

Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց,
Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի